Blue Carbon: Wyzwania i sposoby rozliczania emisji dwutlenku węgla w środowiskach morskich
Niedawne badanie zatytułowane Counting (on) blue carbon-Challenges and ways forward for carbon accounting of ecosystem-based carbon removal in marine environments autorstwa Nadine Mengis, Allanah Paul i Mar Fernández-Méndez podkreśla potrzebę ujemnych emisji poprzez środki usuwania dwutlenku węgla (CDR) w celu osiągnięcia ambitnych celów łagodzących. W szczególności środki CDR oparte na ekosystemie są obecnie przedmiotem krajowych strategii zerowej emisji netto i nowych wysiłków w zakresie kredytowania emisji dwutlenku węgla.
Opcje niebieskiego usuwania dwutlenku węgla (blueCDR) to działania antropogeniczne, które mają na celu wzmocnienie takich ekosystemowych pochłaniaczy dwutlenku węgla w środowisku morskim. Ochrona i zachowanie istniejących ekosystemów morskich, które naturalnie sekwestrują dwutlenek węgla, nie kwalifikuje się jako CDR.
Wykorzystując blueCDR jako przykład, w badaniu podkreślono kluczowe wyzwania związane z monitorowaniem i oceną strumieni węgla w środowisku morskim na potrzeby przyznawania uprawnień do emisji dwutlenku węgla. Wyzwania specyficzne dla środków CDR opartych na ekosystemie są następujące:
- Definicja bazowych naturalnych strumieni węgla.
- Wyraźne przypisanie sygnału antropogenicznego CDR.
- Uwzględnienie możliwych naturalnych lub antropogenicznych zakłóceń zasobów węgla, a tym samym ocena trwałości magazynowania węgla.
Ponadto środowisko morskie stwarza dalsze wyzwania w zakresie monitorowania i oceny ze względu na
- Czasowe i przestrzenne rozłączenie procesów wychwytywania i sekwestracji dwutlenku węgla.
- Rozcieńczenie sygnału ze względu na wysoką łączność ekosystemów.
- Duże istniejące wcześniej zasoby węgla, co sprawia, że każdy wzrost zasobów węgla spowodowany przez człowieka jest jeszcze trudniejszy do oszacowania.
Aby zwiększyć rygor naukowy i zapewnić dodatkowość wydawanych kredytów węglowych, autorzy popierają obecny trend koncentrowania wysiłków monitorujących na sekwestracji dwutlenku węgla, a nie na procesach wychwytywania, oraz na ustanowieniu poziomu bazowego dla naturalnej sekwestracji dwutlenku węgla w zróżnicowanych ekosystemach morskich. Wreszcie, uważają oni, że poddanie kredytów węglowych dynamicznym korektom w czasie zwiększy ich wiarygodność.